Waarom ga je niet naar de hunebedden?

Dat is serieus wat mijn moeder vanmiddag zei toen we even aan het FaceTime waren. En ik snap het wel, lekker dicht bij huis dan kan er weinig fout gaan. Maar goed, ik hou ook wel van avontuur en dan gaan er soms dingen anders dan verwacht! Vandaar even FaceTimen en laten weten dat alles goed gaat.

Na het ontbijt schrijf ik mijn blog. De ezels scharrelen rond en maken ruzie. We hebben even wifi dus daar maak ik snel gebruik van. We worden om 11 uur opgehaald. Heerlijk zo’n langzame start na de dag van gisteren.

De fietsen gaan op de auto. Zodra het grindpad overgaat in asfalt, pakken we de fiets. We zien auto’s en open wagens met schoolkinderen die roepen en zwaaien. Wij zwaaien enthousiast terug. Even verderop rennen twee jongetjes  een heel end mee en willen weten waar we vandaan komen en hoe we heten. Wat een vrolijke koppies! We fietsen een kilometer of 25 en dan komen we bij de bergen. Dan haken we af. Die weg loop alleen maar omhoog en slingert langs de bergrand. 

Rond 14.00 uur zijn we bij Little Petra Bedouin Camp. Wat een enthousiast welkom! Voel je thuis, pak uit de koelkast wat je nodig hebt. De ‘tent’ is een kleine hut met wc en douche en een zacht tweepersoonsbed! En airco. We slapen hier twee nachten dus ik kijk uit naar een goede nacht. Dit kamp is omsloten door rotsen. In het midden is een ring met allemaal kussen en een vuurplaats in het midden. Nu, het is 18.45 uur wordt er mierzoete thee geschonken, muziekje op de achtergrond en iedereen leest, kletst of doet z’n ding. 

Vanmiddag zijn we naar Little Petra geweest. We moesten de weg over, door een droge rivierbedding. We werden aangesproken door een jonge knul met gitzwarte en met kohl omrande ogen. Hij wilde wel gidsen. Het is hem meer dan gegund. Hij loopt vrolijk voor ons uit en legt in gebrekkig Engels uit wat we zien. Een graftombe, en eetzalen waar vroeger gegeten werd door de mensen die met de karavaan langs deze kloof kwamen. De entree is een smalle gang (kloof =siq) naar een open ruimte. Je ziet er een enorm bassin waar voor 400 mensen water in kon. Erboven een woonruimte. Onderin waterbakken voor de dieren. En stallen voor geiten, schapen en ezels. En dit is allemaal gemaakt vanaf de 6e eeuw voor Christus! Hoe knap!! Ik ben zo onder de indruk. 

Ingo tikt me net aan, in de rotsen om ons heen branden allemaal lampjes. En het kampvuur brandt. Wat kunnen we nog meer wensen?