Prachtig Petra

Nadat ik gisteravond gedoucht had, heb ik mijn benen (voor en achter) ingesmeerd met tijgerbalsem omdat ik zo’n spierpijn heb. Ik loop als een kreupele ezel. Als ik naast Ingo in bed kruip, zegt hij dat het ruikt naar een voetbalkleedkamer! Ik was iets te enthousiast geweest en mijn benen staan in de fik. Nu maar hopen dat het helpt.

Om 06.00 uur staan we op om te ontbijten. Mijn kuiten staan zo strak als elastiek. Dat wordt nog wat. En ik heb een blaar. Daar moet een pleister op. We gaan zo naar Petra. We willen Petra bezoeken via de achteringang. We hebben dit al meerdere keren gehoord en gisteren met Mohammed van dit Bedouin Camp over gehad. Hij is onze gids voor vandaag. De enige manier om er te komen is eerst met een 4x4 de bergen in. Vervolgens moeten we een stuk langs bergwanden en kom je vervolgens uit bij de Monastery (klooster). Dit is ook de weg die de monniken honderden jaren voor Christus al namen. Het is een kleine 5 km lopen, klimmen en dalen dus met de pijn nog in ons benen, gaan we op pad.

Wat een indrukwekkende weg ernaar toe. We kijken over de bergen uit, er zijn nauwelijks toeristen. We stoppen onderweg voor thee. Ik lach me rot als ik een bekertje krijg met afbeeldingen van South Park en Superman.

We lopen verder en komen uit bij de Monastery. Wat een indrukwekkend gebouw.

Het is ver voor Christus al gebouwd! Maar hoe? Ze zijn van bovenaf begonnen met het uithakken. Maar alles is symmetrisch en de gebouwen zijn zo groot! We volgen de weg naar beneden, ondanks de schaduw is het bloedheet. Daarna zien we de enorme graftombes, ook de koninklijke graftombe. Op de foto’s zie je niet wat je ervaart als je er staat. Ik ben ook onder de indruk van het werk van de Nabateeërs. Zij hebben verticale sleuven gemaakt in de rotsen waarlangs het water naar beneden komt.

Dat vangen ze op onderaan de berg in goten en de leiden dan naar een ondergronds bassin. We zien ook de grotten waar bedoeïenen gewoond hebben. Ik heb ooit een boek gelezen over een vrouw  die met een bedoeïn getrouwd was en in Petra in een grot woonde. Ik vond dat fascinerend om te lezen hoe het leven zich op die rots afspeelde en nu loop ik er zelf!

We zien nog een vrouwenkasteel, een Romeins theater en tal van mooie façades. En uiteindelijk de ‘Treasury’, de schatkamer.

Hier is het wel heel druk met mensen, kamelen en ezels met toeristen en er rijden zelfs golfkarretjes. Ik heb last van alles maar vertik het om op een ezel of kameel te gaan zitten! Als je ziet hoe de ezels traplopen (die trappen stammen ook van voor Christus) verbaast het me dat ze hun poten niet breken. Een klein mannetje loopt op ons af en wil dat we mee naar boven lopen voor een mooie foto. Daar hebben we de puf niet meer voor. Hij maakt grapjes, hij wijst naar de grond en zegt: ‘you dropped something’ en natuurlijk kijk ik. Met de grootste glimlach antwoordt hij: ‘your smile’. Hij wil toch graag een ‘good picture’ maken en pakt mijn telefoon. ‘Als je hem maar wel teruggeeft’ zeg ik. Hij kijkt me met zulke ogen aan dat ik me schaam dat ik er wellicht aan twijfelde. En wat een leuke foto heeft hij gemaakt! 

Het was wederom fysiek een loodzware dag, we hebben ruim 14 km gelopen maar ontzettend veel gezien. En we zijn van boven naar beneden gelopen. Zo heb je niet alleen een mooier zicht maar loop je midden op de dag als het echt heel heet is, downhill in plaats van uphill.

Na afloop heeft Mohammed een verrassing: een cave bar waar ze zowaar bier van de tap schenken. En wat smaakt dit biertje lekker!!

In het kamp aangekomen gooi ik mijn sokken in een sopje en spring onder de douche en daarna gaan we een uurtje liggen. Diep onder de indruk van alles wat we gezien, gehoord en ervaren hebben vandaag.